ลักษณะการสังเกตคำภาษาเขมร

ลักษณะการสังเกตคำภาษาเขมร  

ภาษาเขมร  ภาษาเขมรเข้ามาสู่ประทศไทยโดยทางการค้า  การสงครามการเมืองและวัฒนธรรม  คำที่มาจากภาษาเขมรส่วนใหญ่ที่พบมักใช้ในวรรณกรรม  วรรณคดี  คำราชาศัพท์  และใช้ในชีวิตประจำวัน มีหลักในการสังเกตดังนี้  

๑) คำภาษาเขมรมักไม่มีวรรณยุกต์ 
๒) คำภาษาเขมรมักไม่ประวิสรรชนีย์  
๓) มักใช้  ร  ล  ญ  เป็นตัวสะกดในมาตรา  แม่ กน  
๔) มักใช้  จ  ส  เป็นตัวสะกดในมาตรา  แม่ กด
๕) มักเป็นคำควบกล้ำและอักษรนำ 
๖) คำราชาศัพท์บางคำมาจากภาษาเขมร
๗) คำที่ขึ้นต้นด้วย  บัง บัน บำ บรร  มักมาจากภาษาเขมร  
๘) คำที่ขึ้นต้นด้วย กำ คำ จำ ชำ ดำ  ตำ ทำ มักมาจากภาษาเขมร  
๙) คำภาษาเขมรส่วนใหญ่มักแผลงคำได้ 

ลักษณะคำเขมรในภาษาไทย
           1. คำที่มาจากภาษาเขมรส่วนมากมาจากสะกดด้วย จ ญ ร ล เช่น เผด็จ ,บำเพ็ญ,กำธร,ถกล
ตรัส
           2. ต้องแปลความหมายจึงจะเข้าใจ ใช้มากในบทร้อยกรอง
           3. เมื่อมาใช้ในภาษาไทย ข แผลงกระ เช่น ขจาย-กระจาย,ขโดง -กระโดง
           4. นิยมใช้อักษรนำแบบออกเสียงตัวนำโดยพยางค์ต้นออกเสียง อะ กึ่งเสียง
พยางค์หลังออกเสียงตามสระที่ผสมอยู่ เช่น สนุก ,สนาน, เสด็จ ถนน,เฉลียว
           5. คำเขมรส่วนมากใช้เป็นราชาศัพท์ เช่น เสวย,บรรทม,เสด็จ,โปรด

ประมวลคำยืมจากภาษาเขมรที่ใช้บ่อย

กฏ                                จดไว้เป็นหลักฐาน; ข้อบังคับ

กรง(กฺรง)                       สิ่งที่ทำเป็นซี่ๆ สำหรับขังนก เป็นต้น

กรม(กฺรม)                      ลำดับ, หมวด, หมู่, กอง

กรรไตร(กันไตร)              เครื่องมือสำหรับตัดโดยใช้หนีบ

กรวด(กฺรวด)                   หลั่งน้ำอุทิศส่วนกุศล

กระ                               ชื่อเต่าทะเลหลังเป็นเกร็ดแผ่นโตๆ สีน้ำลายเหลืองปากงุ้ม ขาเป็นพาย 

กระฉูด                          อาการที่ของเหลวพุ่งออกไป 

กระเชอ                          ภาชนะสานคล้ายกระจาดขนาดเล็ก 

กระชับ แนบแน่น            เอาเข้าสะเอว 

กระโดง                         ใบเรือ

กระโถน                         ภาชนะบ้วนน้ำหรือทิ้งของที่ไม่ต้องภารลงไป
กระทรวง(กระ-ซวง)         ส่วนราชการเหนือทบวง, กรม
กระท่อม                        เรือนเล็กทำด้วยไม้หลังคามุงจาก ทำพออยู่ได้
กระบอง                         ไม้สั้นสำหรับใช้ตี
กระบือ                          ควาย
กระเพาะ                       อวัยวะภายในรูปเป็นถุง มีหน้าที่ย่อยอาหาร
กระแส                                      น้ำหรือลมที่ไหล-พัดเรื่อยเป็นแนวไม่ขาดสาย
กังวล                            มีใจพะวงอยู่
กัน                                โกนให้เสมอกัน
กำจัด                            ขับไล่, ปราบปราม
กำเดา                           เลือดที่ออกทางจมูก
กำธร                             สนั่น, หวั่นไหว
กำแพง                          เครื่องกั้น, เครื่องล้อมที่ก่อด้วยอิฐ
กำลัง                            แรง ; สิ่งที่ทำให้เกิดอำนาจความเข้มแข็ง
ขจร(ขะจอน)                  ฟุ้งไปในอากาศ